Nerede başladı nereye geldi diye baktığında bir hiçten doğan ve inanılmaz kompleks hale gelen kainat ile benzer bir hal. Tüm yaşananlara hükmeden mutlak kudret ve gücün sahibi biz ne yaparsak yapalım her şeyi rayına oturtabilecek güçte. Ancak hatalarımızla yüzleşmek bizim kaderimiz. Hatalar ile yüzleşmek. Ne yaptığının sana ne yapıldığının farkında olmak.
Sanırım bazen kendimizi çok fazla önemsiyoruz. Hayat bizsiz anlamsızmış gibi davranıyoruz. Aslında herkes kendi odağında. Herkes kendisi için özel ve eşsiz. Sonrasında ünik olması hasebiyle bizim dışımızdaki herkes eşsiz. Farklılıklarımız bize güç katacak bir unsur olabilecekken bazen bizi parçalayan yaralayan yıkan bir unsur haline de dönüşebiliyor.
Yapmamız gereken nedir? Sorunların içinden bizi çıkaracak, refaha erdirecek, soluk aldıracak, bunalımlarımızdan bizi kurtaracak olan nedir? Binlerce yıkılmışlığın veya yıkmışlığın, ezilmişliğin veya ezmişliğin pençesinden bizi kurtaracak olan nedir?
On binlerce yıldır arayış içinde olan milyarlarca insan oğlunun kaç adeti acaba salt huzur içinde yaşadı ve yaşayacak. Aslında nebilerin ve resullerin bile hayatlarının büyük bir kısmını insanların taarruzları altında geçirdiğini, kabul edilen 4 halifenin ve sonrasında yaşayan gerçek din adamları, iyilik timsali devlet adamlarının bile bir çok saldırıya uğradığını düşünürsek bunun pek mümkün olmadığını değerlendirebiliriz. Sessizlik timsali, hareketinin etkisi dünyayı sarmış Gandi bile bir çok sıkıntı ile boğuşmuştu değil mi?
O halde ne yapmalı? Önce kendi iç huzurumuzu sağlamak, sonra çevremizin huzur kaynağı olmak için ne yapmalıyız.. Konuştuğumuzda yanlış sözler söylüyorsak veya yanlış anlaşılıyorsak, sustuğumuzda daha da büyük bir öfkenin kaynağı oluyorsak, kırmadan dökmeden anlaşabilmek için ne yapmalıyız?
Bugün yaptığım veya yapacağım hiçbir şey beni mutlu etmeyecekse, mutsuzluğu sevmeyi tercih etmiyorsam, bizi harekete geçirecek, her şeyle ve herkesle barıştıracak yeniden kendimiz olmamızı sağlayacak şey nedir?
Mutluluk aramakla bulunmuyor, mutlu hissetmek için çaba sarf etmek, bize ket vuran öfke, kin, terkedilmişlik, ve aşağılanmışlık hislerine bir dur demek ve siz benim önümde bir engel olabilirsiniz ancak ben bir mutluluk koşucusuyum, hepinizin üstünden atlayıp geçmek benim mücadele tarzım diyebilmeli...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder